`lieve oma ik heb je acht jaar gekend dat waren de beste acht jaren die ik heb gehad soms spelletjes beetje bijkletsen als ik langs kwam met mam altijd gezellig met jou shoppen in maldan,nijmegen,dukenburg noem het maar op altijd leuke dingen van jou gekregen zelfgemaakte chirts cadeaus. je was altijd fit je fietste altijd je deet bootschappen nooit ziek en toen werd jij ziek. je had kanker toen werd het 7 juli je was al heel erg verslechterd en mam dacht
" als ze maar niet op mij verjaardag gaat en nee maar toen werd het 20 juli en ik dacht hetzelfde als mam maar toen werd het avond onze vriend martin uit duitsland kwam huilend naar me toe samen met mijn oom therry toen kwam ik op jou kamer ik zag jou liggen en ik wist neeeeeeeeeeeeeeeeeeee het is toch niet waar dit kan niet en toen zij mijn oom oma slaapt en word nooit meer wakker5 toen storten mijn wereld in. de zo leuke verjaardag werd een dag die men nooit zal vergeten. nu is het bijna weer zo ver 11 dagen ben ik jarig maar ik voel nog altijd die steek in m'n hart als ik bij jou op het veld staan ik rouw nog altijd om je ik kan het nog steeds niet geloven dat jij er niet meer bent ik heb nu weer tranen in m'n ogen als ik dit schijf ikaltijd een goeie bant met je gehad maar dat zal nooit meer kunnen maar ik wens je nog veel leuke jaren in de hemel ik vind dat god jou moet zegene voor de beste oma van het helal zo'n oma als jou zal ik nooit meer krijgenik hoop dat je nog een paar keer in het leven mag stapen hier op de wereld en dat mensen kunnen zien wat ik hier schijf dat het allemaal echt waar is en je bent en blijft mijn oma voor altijd ik hou van je oma hele dikke kusjes en knuffels van je kleinzoon jaimie
Lieve oma,
ondanks ik vroeger 2 oma's had was er maar 1 die voor mij echt belangrijk was, en dat was jij! Als mij werd gevraagd bij welke oma ik wou slapen was het antwoord standaard, bij oma dini! En natuurlijk vond jij het altijd goed als ik kwam slapen. Hoeveel spelletjes wij wel niet gespeeld hebben... En ik won altijd, "heel toevallig". Toen ik 9 jaar was vond ik dat het tijd was om jou in het zonnetje te zetten bij een show waar jij erg graag naar keek, de 5 uur show! In de 5 uur show hadden ze oa het thema; oma van de week. Daarin werden oma's door hun kleinkinderen in het zonnetje gezet. Als er een oma was die het ècht verdiende om oma van de week te worden, dan was jij het wel!!! Gelukkig mocht ik van mama jou opgeven om oma van de week te worden. Op een dag ging bij ons de telefoon, de 5 uur show aan de lijn en het werd mij verteld dat ze bij ons thuis een video opname gingen maken. Een aantal weken later gingen ik en papa naar Hilversum, jaaa de tv studio! mama en rene gingen samen met jou naar diezelfde studio en jij was in de veronderstelling dat je gewoon een uitzending ging bijwonen, je had geen flauw idee van wat jou te wachten stond (haha). Omdat er een paar stomme boeren met de traktoren op de snelweg gingen rijden, kwamen jullie na veel pijn en moeite eindelijk in de studio aan en de regie van de 5 uur show hadden speciaal daarom hun hele programma omgegooid. En je begreep er nix van waarom er zoveel stress was bij mama en René en zo makkelijk als jij was vond je het totaal geen probleem om een andere keer te gaan, maar jij wist natuurlijk nog steeds helemaal niks! toen jullie eenmaal op jullie plek zaten in de studio was het eindelijk zo ver, het was weer tijd voor de oma van de week. Viola Holt, de presentatrice van de 5 uur show kondigde aan dat we voor de oma van die week naar Nijmegen gingen, en daar ging eindelijk een lampje bij je branden. OHW GOD!! Dat ging toen door je hoofd en toen kreeg jij
(en alle kijkers in Nederland) dat filmpje te zien wat een paar weken eerder geleden bij ons thuis was opgenomen, wat werd jou hoofd rood!!! Toen dat filmpje afgelopen was kwam ik de trap afgelopen met een eigen gemaakte tekening en een bosje bloemen om jou persoonlijk in het zonnetje te zetten. En dat verdiende je!
Achteraf ben je voor mij geen oma van de week, maar een oma voor het leven! Ook al ben je deze maand 5 jaar al niet meer onder ons, ik denk elke dag aan jou!
Ik ben gezegend dat jij mijn oma bent en daar ben ik trots op!
Dikke knuffels van je kleinzoon Leslie
Lieve aniet,
Wat een mooie manier om je lieve moeder te herdenken!
Ik heb eigenlijk maar 1 heel duidelijk beeld van je moeder in mijn herinnering, en dat is bij haar thuis. Ik weet niet meer precies waarom we daar waren, zal vast voor of na een concert van Rene geweest zijn, maar ik kan mij de warmte van je moeder nog goed herinneren, ik vond het een lieve,warme en sterke vrouw!
Lieve Aniet, ik hoop dat je wat rust en kracht krijgt in 2012 om meer voor jezelf op te komen en niet steeds eerst aan een ander te denken!
Liefs Monique ( en natuurlijk Dominique)
Toevallig zat ik laatst oude foto's te kijken. Als we bij Aniet waren, was "moeders" er meestal ook... Wat een geweldig mens! Vooral oud & nieuw die ene keer, wat hebben we gelachen. Een moeder die lekker meeswingt en net zo gek doet als wij, super toch? Maar ook voor een gesprekje 'hoe het nu echt met je is' draaide ze haar hand niet om, zo lief...
Het was een schok, toen we dat nare bericht kregen dat ze er niet meer was. Al zouden we de volgende dag op vakantie gaan, er was geen twijfel mogelijk: we wilden naar de begrafenis. Voor de familie, maar ook gewoon voor haar omdat ze dat verdiende!
Dag lieve "moeders''!
Kus, Ron & Cora
Lieve Ron en Cora, Bedankt voor jullie lieve berichtje.Het doet me goed om te weten, dat mijn moeder zo,n indruk op jullie gemaakt heeft. En wat jullie schrijven kan ik alleen maar beamen. Dank jullie wel! Liefs Aniet
Lieve mam,
Het is alweer bijna oud & nieuw. Als ik terug kijk op het afgelopen jaar, dan moet ik je eerlijk bekennen, dat er geen dag is geweest dat ik niet aan je heb gedacht! Het lijkt wel of het gemis steeds erger wordt! Er is veel gebeurd de afgelopen tijd, en ik heb me nog nooit zo eenzaam gevoeld als nu.Ik ben absoluut niet gelukkig meer, en het gemis van jou komt daat nog eens extra bij. Ik zou je zo graag willen vertellen waarom ik zo ongelukkig ben,maar dat gaat HELAAS niet meer. Ik heb veel steun aan Ther en dat doet me goed, maar het dekt de lading niet. Ik moet er zelf uit zien te komen, en dat kost tijd mam, heel veel tijd! Ik had zo graag willen weten wat jij in mijn plaats had gedaan, en hoe jij de dingen aan zou pakken. Maar daar zal ik helaas nooit achter komen.Dus lieve mama moet ik het zelf maar uitzoeken,hoe ik verder moet. Maar mam het valt niet mee, ik heb me echt nog nooit zo rot gevoeld als in de afgelopen tijd. Het wordt tijd dat ik eens voor mezelf ga kiezen,in plaats van altijd aan anderen te denken. Maar lieve mam, dat heb ik van jou, jij was ook altijd zo, eerst anderen en dan jezelf pas! Ik vind het knap hoe jij dat altijd vol hebt gehouden, want ik krijg er steeds meer moeite mee.Maar ik kan mezelf (nog) niet zo snel veranderen,hoe graag ik dat ook zou willen,maar ik weet dat ik geduld moet hebben. Ik mis je zo erg mam, dat ka ik niet eens beschrijven! Ik denk dat het gemis ook nooit meer over gaat.Jij was de spil in ons gezin, onze rots in de branding, en dat moeten we allemaal missen! Ik ga proberen om het allemaal goed op te lossen mam, zodat ik van jou en pap een goedkeurend knikje krijg vanaf daarboven, en jullie trots op me kunnen zijn en blijven. Geef papa een dikke kus van mij en jij natuurlijk ook een dikke kus van mij, je dochter die het allemaal even niet meer ziet zitten.
Hoi Aniet, ik heb met een traan in me ogen jou verhaal zitten lezen Ik begrijp dat je je moeder nu erg mist, zeker Als het ff allemaal niet zo lekker loopt,je hebt dan toch je Mams nodig...ook al zijn we ouder je wilt haar nooit missen, Lekker ff je problemen bespreken met het vertrouwde,is er Niet meer bij, gelukkig heb je nog je broer...ik hoop echt Dat je in 2012 voor jezelf kiest... Jij bent zelf erg belangrijk_ vergeet dat niet!! Xxx en het beste voor jou
Hoi Aniet, ik heb met een traan in me ogen jou verhaal zitten lezen Ik begrijp dat je je moeder nu erg mist, zeker Als het ff allemaal niet zo lekker loopt,je hebt dan toch je Mams nodig...ook al zijn we ouder je wilt haar nooit missen, Lekker ff je problemen bespreken met het vertrouwde,is er Niet meer bij, gelukkig heb je nog je broer...ik hoop echt Dat je in 2012 voor jezelf kiest... Jij bent zelf erg belangrijk_ vergeet dat niet!! Xxx en het beste voor jou
Lieve Renaatje, Dank je wel voor je lieve berichtje. Ik ben ermee aan het werk bij een psycholoog,maar het gaat allemaal langzamer alsdat ik zou willen. Maar goed , geduld is een schone zaak,dus ik hou vol. Ik weet hoe close, ook jij ,met jouw mams bent, en ik hoop echt dat je nog jaren jouw mams bij je mag houden, en nog heel veel met haar kunt bespreken en leuke dingen met haar kunt doen, geniet ervan meid, want voordat je het weet, zijn ze er niet meer. Liefs Aniet
Lieve mama, ik mis je verschrikkelijk.Het lijkt wel of het gemis steeds erger wordt.Ik heb je zoveel te vertellen maar dat kan helaas niet meer. Die typische moeder dochter dingetjes samen shoppen,samen op vakantie, samen kletsen over alles en nog wat,jouw wijze raad en advies die dingen mis ik het meest.Lieve mam,wat hadden wij toch een unieke en hechte band.Als ik alles over mocht doen, dan deed ik het precies weer zo.Ik weet dat ik me niets hoef te verwijten, want ik weet dat je mij een lieve dochter vond, ik deed ook zoveel met jou samen mam en ik deelde bijna alles met je,lief en leed.Ik verwijt jou ook niets mam,want je was een bijzondere vrouw en een super-lieve-zorgzame-moeder en oma.Mam ook al ben je er al ruim 4 jaar niet meer, er gaat geen dag voorbij,dat ik niet aan je denk,je bent en blijft een kanjer en je zit in mijn hart....voor altijd. Love you so much mam 4-ever.
Dikke knuffels van je dochter Anietje
Beste Anita,
Ik wil je heel veel sterkte wensen met dit verlies, en hoop voor je dat je ooit het plekje zult vinden.
Groetjes Yvette
Dank je wel Yvette. Groetjes Anita
For always in our hearts ! We miss you more than words can say. Love you forever!
xxx
Ik ben weer op de plek geweest waar jij hbent overleden.Bah, iik voelde meteen weer een enorme leegte van binnen! En het gevoel van missen is onbeschrijfelijk! Ben nog in het kappelletje geweest en heb een kaarsje voor je gebrand. En dat voeldop dat moment goed. Maar zodra ik buiten kwam, en die akelige zieknhuiskamer weer zag waar jij in bent overleden.Overviel me een golf van verdriet.Verdriet wat ik nog steeds niet op de juiste manier kan uitten ,voel me zo schuldig mam dat ik niet kan huilen.Maar ik wordt gewoon zo geblokkeerd, en heb daardoor alleen maar last van lichamelijke klachten, dag in, dag uit.Ik mis je gewoon zo verschrikkelijk! Ik denk dat die pijn nooit over gaat, al weet ik dat ik jouw overlijden een plekje moet geven.Maar dat kost tijd, heel veel tijd, ik heb die plek nog steeds niet gevonden. Ben nog steeds aan het zoeken,maar of ik hem ooit vind?????
Lieve mama ik mis je, en hou heel veel van je, en dat is voor altijd!
Dikke kus van Nietje
Mijn moeder overleed ook op de verjaardag van mijn zoon, dus ik weet wat je voelt. Sterkte en gr, vam TINY. Zomaar een moeder!!!!
Hallo Tiny, dank je wel voor je berichtje.
Ik kwam hier op jouw/jullie site doordat ik aan het googlen was naar de overleden rodelaar (winterspelen). Lieve dochter ik wens je rust zoals je moeder nu ook rust heeft. Geen momenten meer samen lijkt me erg zwaar. Ik herken wat je schrijft. Je moeder leeft in jou voort. Ik hoop dat je net zo'n liefhebbende moeder bent voor je eigen kinderen. Jij mag stralen!
Laat mij dit berichtje voor jou sturen in het teken van valentijn namens je ma aan jou!
Lieve groet,
Jeanette
Hallo Jeanette, Dank je wel voor je berichtje, het doet altijd goed als mensen de moeite nemen om hun medeleven te betuigen. Groetjes Anita
Ik kwam hier per toeval...wat een lief, dierbaar, en prachtige ode aan je moeder!!
De liefde straalt er vanaf, des te verdrietiger en moeilijk...
Heel veel respect...
Ik ben mijn moeder in 1999 ook verloren...
Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan haar denk.
Het is zwaar...oneerlijk en zo verdrietig...
Maar juist door het enthousiasme, haar optimisme voor het leven kan ik door en leef ik met haar aan mijn zij...door aan haar de herinnering hoog te houden betrek haar bij alles... ze is en blijft voor altijd mijn lieve mama!
Hallo Ingeborg, dank je wel voor je lieve berichtje.Jij ook heel veel sterkte.! Groetjes Anita
Lieve mam, ik mis je verschrikkelijk!!!!Het is al 2,5 jaar geleden dat je niet meer bij ons bent, maar het voelt alsof het gisteren was. Nooit meer ff gezellig kletsen, nooit meer raad aan je kunnen vragen, nooit meer met je bellen, nooit meer samen shoppen en koffie leuten met iets lekkers erbij.Snap nog steeds niet waarom uitgerekent jou dit moest overkomen....het maakt me vaak nog heel boos, en soms ook nog steeds van machteloosheid, dat we je niet konden helpen. Je was een SUPER moeder, dat was je en dat blijf je voor altijd! Rust zacht lieverd, ik hou van je, voor altijd!! Dikke kus van je dochter XXX
Lieve mam, het gemis wordt eerder erger als minder! Soms als ik ergens koffie aan het drinken ben, en ik zie een moeder samen met een dochter, dan breekt mijn hart! Hoe vaak hebben wij dat niet samen gedaan mam?! Altijd leuke dingen samen doen, gezellig kletsen, samen lachen, samen huilen.Ik kon altijd op je bouwen.Je was 1 van de weinig mensen die ik voor de volle 100% vertrouwde.Ik kan gewoon niet geloven dat ik je nooit meer zal zien, nooit meer met je kan praten, nooit meer met je kan lachen, nooit geen leuke dingen meer kan doen, het is voorbij voor altijd! Maar de dingen die we samen beleefd hebben, zullen voor altijd in mijn herinnering blijven, en dat koester ik, voor altijd!!!!
Een dikke knuffel van je liefhebbende dochter
Mam, ik mis je verschrikkelijk! Heb weer een kaarsje voor je gebrand op Dekkerswald.De plek waar jij voorgoed van ons weg bent gegaan.Soms is het fijn om daar te zijn, dan heb ik het gevoel dat je zo dichtbij bent.Maar soms weet ik niet hoe snel ik weer weg moet komen,omdat ik er dan weer aan moet denken, wat het zwaar voor je was om alles los te laten, hoe je leed onderdie rot ziekte,en dat daar voorgoed ons leven is veranderd. Maar vergeten zullen we je nooit!!!!! Mam, ik blijf van je houden, voor altijd!
Hallo Anita,
Heb je een berichtje gestuurd, hoor, met mijn emailadres.
Met leive groetjes, Ingrid
Heb je nu opnieuw een emailbericht gestuurd, Anita. Laat even weten of je het nu wel ontvangen hebt. Zal trachten je via deze site ook nog een berichtje te sturen, maar weet niet of dit lukt Met lieve groetjes, Ingrid
Hallo Anita,
Wat lief van jullie om mij zo te steunen met troostende woorden. Ja, mijn wereldje is ook ingestort, hoor, en mijn hart stierf met mijn moeder. Ik kan me nu nog niet voorstellen dat de zon ooit weer gaat schijnen. Ik ben net voor de afleiding even gaan winkelen, maar dan loop ik maar zo doelloos in de rondte en vind niets meer de moeite waard. En ik zoek overal dat sneeuwwitte bolletje van mijn moedertje, maar het is nergens. Mijn moeder was ook mijn trouwste en liefste vriendinnetje. Nu praat ik maar tegen haar foto en ik zou willen dat ze wat terug zei, maar het blijft zo stil. En dan lees ik van jouw verlies, je moeder, 2 kindjes, wat een verdriet! Nu mijn moedertje weg is, vraag ik me af wat 'leven' eigenlijk voor doel heeft. Mijn moeder had zo'n triest leven achter de rug en zelfs haar oude dag mocht niet vredig en pijnloos zijn. Dan kan ik zo opstandig en woedend worden. Zij was zo bescheiden dat ze daardoor voor veel mensen gewoon onzichtbaar was. Op haar verjaardag kon ik de kaarten op een halve hand tellen, terwijl ze zelf altijd als eerste aan anderen dacht. En als ik dan zei dat ze zelf zo vaak vergeten werd, dan zei ze altijd "nou ja, laat nou maar", dan was ze nog verontwaardigd ook wanneer ik daar iets van zei. Zelfs voor die artsen in het ziekenhuis was ze onzichtbaar, die keken niet naar haar om en ik zag alleen een verpleegster als ik daarom belde en dan duurde het nog een half uur voor ze op de proppen kwamen met een gezicht van heb ik jou daar. Ik vind gewoonweg dat ze haar vermoord hebben met hun onverschilligheid en prutserij. Alleen op haar sterfbed wemelde het opeens van de witte jassen en dan alleen nog om toestemming van ons te verkrijgen om haar lijden te verlichten met 2 middelen. Ze hapte 3 weken lang naar adem en bij elk bezoek brak mijn hart wat meer door midden. Ik was al zo blij als ze maar een half hapje yoghurt at of een waterijsje opzoog wat ze door haar zwakte niet eens zelf kon vasthouden. Wat hebben ze haar toch aangedaan en wat hebben ze mij aangedaan? Ach Anita, ik heb zoveel verdriet dat ik er op het ogenblik maar het liefst zou willen uitstappen, Mijn kleine, dappere moedertje! Ik mis haar babbeltjes zo en het samen lachen en inderdaad, ergens gezellig een hapje eten. En nu, nu zit je overal alleen, ben je alleen en is niets meer de moeite waard. Ik ben ook door Therry op jullie mooie en respectvolle site geweest, want je zoekt overal steun en troost in gelijksoortige verhalen, in herkenning van dezelfde pijn, het zelfde verdriet. Ik lees er boeken over en lees dan ook dat het op den duur beter moet gaan, maar ik heb het gevoel alsof ik nooit meer uit deze fase kom. Ik hoop en wens zo voor haar dat ze nu gelukkig is, vrij van alle pijn en lijden en dat ze ook waar ze nu is zo vrolijk zingt. Ze hield altijd zo van zingen en dan vulde haar klokjesstem de hele kamer. De zon gaat echt weer schijnen, ik kan het me nu nog niet voorstellen Anita! Maar het doet me goed van jullie te horen, te weten dat er nog meer mensen zo'n zware weg hebben moeten lopen en dat die dat zonnetje uiteindelijk toch weer hebben zien schijnen. Dank voor je reactie en uiteraard wens ik jou ook nog heel veel sterkte toe, met lieve groetjes, Ingrid
Lieve mam,
We hebben weer een akelige dag gehad gisteren, we moesten Baloe in laten slapen, en dat was zooooo moeilijk.Je weet wat voor een lieve hond het was mam en je hebt haar vaak verwend met lekkere dingen.En nu is ze er niet meer, ze was op, haar lichaam wilde niet meer.Ik heb zoveel verdriet mam want het maakt het dubbel zo zwaar omdat jij Baloe ook nog gekend hebt.Ik heb Baloe ingefluisterd dat ze je een dikke knuffel moet geven,en je te vertellen dat we je zo ontzettend missen.En mam ik weet zeker, dat jij nu voor haar zal gaan zorgen en dat je haar weer lekker zult gaan verwennen, dat geeft me toch wat troost.
Een hele dikke knuffel van je dochter xxx
Het leven van mijn allerliefste moeder ,kort weergegeven in een diavoorstelling.Mijn moeder was een levensgenieter en dat is terug te zien in deze foto,s.
Mijn herinnering aan moeder Evers gaat terug naar de tijd dat ik " verkering " had met haar dochter Anita in 1977 ( of was het 1978 Aniet ???).
Ik ben toen een weekend naar Nijmegen gekomen om Aniet thuis te bezoeken.
Moeder Evers herinner ik mij als een lieve zorgzame warme vrouw, die zo maar een Hagenees in huis haalde omdat haar dochter die zo leuk vond. Het was een geweldig weekend, het was alleen helaas dat moeder Evers het vreselijk benauwd kreeg.
Ik heb haar daarna helaas niet meer mogen ontmoeten.
Zeker nu Anita en ik elkaar weer gevonden hebben via Hyves, alleen in dit opzicht ongeveer twee jaar te laat.
Een groot verlies voor haar hele famillie
De 2e moederdag,zonder mijn lieve moeder, is voorbij.Nog steeds niet te bevatten dat ze er niet meer is!
Anita Evers
12 years agoLieve Moon, Dank je wel voor je lieve berichtje! Het doet me goed om te weten dat mijn moeder ook bij jou heel geliefd was! Liefs Aniet