Follow this tribute and get updates
Ko kijkend naar het schaatsen op de Grote Markt in Brussel. Ik vroeg nog of hij zin had om te schaatsen, maar nee, het bleef bij kijken. Vreemd he, mijn liefde vlamt gewoon weer op bij het zien van zijn gezichtsuitdrukking.
Oké, duidelijk! In een hotel genomen, volgens mij in Scheveningen, maar dat weet ik niet zeker. Wahahaha, wat een verschillende gezichten kon hij toch trekken.
Sail Amsterdam 1995, samen met een vriendin van ons.
Het Loiregebied als ik het goed heb. Je kon nog veel hoger, maar met mijn hoogtevrees vond ik dit hoog genoeg. Ko is echt tot het puntje geklommen. En dat in die hitte, want het was continue 35 graden. Pfffffff....
Eeeeeuh, ik geloof dat dit geen commentaar behoeft, grijnzzzzzz
Ko tussen de enorme muren van Versailles. Niet te geloven dat paleis, echt niet
Ko als kasteelheer. Jammer dat het bord wat onduidelijk is, maar dit was het kasteeltje waar ik hem naar heb ontvoerd en waar we een weekend verbleven.
Volgens mij had Ko zijn humor niet van een vreemde, hi hi......
Opnieuw foto van Sail Amsterdam. Ko met zijn beroemde grijns.
Ko en zijn vader
Ko met onze suikerspin. Zie hoe Bingo adorerend naar hem opkijkt. Dit was in Utrecht
Op ons dakterras in Utrecht. Volgens mij tuinierde ik toen nog niet zoveel, hi hi.
Het enorme terras bij ons hotel. We waren een rondreis door Normandië aan het maken. Dit is echt het hele terras......
Hi hi, geen idee waar deze foto is genomen, duidelijk in het buitenland, want ik zie zijn camera. Het smaakte hem goed zo te zien......
Ko als kasteelheer, keurig in het pak, en geen eten meer kunnen zien, wahahaha. Deze is dus ook in Spa genomen na een 8-gangen diner. Burp!
Foto van mij en zo te zien moest alles nog gedaan worden in Utrecht.
Eeeeeuh, vraag me af wat er in dat pakje zat......grinnik
Dit zijn Danny en zijn vriendin. In de laatste weken van Ko zijn ziekte toen Ko nog kon mailen, en schrijven, kreeg Ko deze foto en nog meer foto's van vliegtuigen. Danny is geworden wat Ko eigenlijk stiekem in zijn hart had willen worden.
En deze is genomen in onze hotelkamer in Engeland. Dat zie ik dus aan mijn kleding, wahaha......
Hoe ik Ko heb leren kennen? Simpel, door een advertentie in een single blad. Die had ik samen met een goede vriend opgesteld na een afgrijselijke periode in mijn leven, en Ko was 1 van de ongeveer 100 die er op heeft gereageerd. Hij had er een foto bij gedaan, wat van mij niet hoefde, en ik heb hem er uit gepikt, omdat hij maar 3 spelfouten had, hi hi. Naderhand voerden wij ontelbare discussies of het er nu 2 of 3 waren. Het waren er 3 Ko. Hij kwam mij ophalen in zijn knotsend rode mini en ik was zo zenuwachtig dat we eerst maar een borreltje gingen drinken op het Leidseplein. Daarna zijn we toch maar uit eten geweest, want dat was tenslotte de bedoeling. Hij heeft me keurig thuis afgezet en toen zaten we alletwee van: ja en nu? Kus je elkaar nu of niet? Zie je het voor je, 1 van 36 en 1 van 34, aarzelend als 2 pubers? Ik wou eerst uitstappen zonder zoen, maar toen stak ik mijn hoofd weer in de auto en gaf hem een zoen op zijn wang. Eigenlijk jammer dat ik hem nooit heb gevraagd hoe hij dat nu weer heeft gevonden, wahahaha. Ja, hier moet ik om lachen, lachen om die 2 nerveuze mensen op hun eerste afspraakje.......
Meer fotos bij gezet. Leef alles weer opnieuw even mee. Best wel moeilijk, omdat wij dit niet meer kunnen doen, maar de herinneringen blijven ontzettend fijn. Wij missen je ook heel erg Ko.
Annemiek
Grijnzzzzz, kun je soms op mijn bureau kijken? Deze foto is genomen toen we in Engeland waren, maar Annemiek mag vertellen waarom we daar ook al weer waren. Was dat bij onze eerste kennismaking in het Engeland of voor een andere gelegenheid?
Mieke en Ko in Worplesdon bij Ronnie en Annemiek thuis. De foto vertelt zijn eigen verhaaltje.
Jullie waren voor een weekendje over en verbleven in het "Worplesdon Hotel".
Dank je wel. Zucht, ik verlang naar die tijd terug.....
Deze foto is gewoon geweldig. Nu Antony zo van dichtbij is gefotografeerd herken ik hem tenminste. En Ko heeft een zeer ondeugende blik op zijn gezicht.......
Ko en Antony op het balkon bij onze moeder in Amstelveen. Proost mannetjes! Antony net zoals Ko,..........stapelgek op koffie!!
Ja, dat klopt. Ko dronk liters koffie, vooral op zijn werk.
Antony en ik. God, ik probeer me hem echt voor de geest te halen met snor en baardje, maar het lukt me maar niet. Deze is ook bij mijn schoonmoeder genomen. Waar Antony naar kijkt weet ik niet, maar ik zie dat ik al aardig aangekomen ben door alle medicijnen. Ik heb Antony altijd een leuke knul gevonden, jammer dat ik hem nooit meer zal zien.
Antony en Mieke in Amstelveen. Antony bewonderd Mieke's jurk.
Vraag beantwoord dus. De jurk krijgt hij dus niet he?
Mieke, " het nooit meer zal zien", hopen wij dat niet het geval zal zijn. Het verdriet wordt niet beter over het verlies van Ko als het verleden in de weg blijft staan. Laten we elkaar steunen.
En nu breek ik echt. Laten we elkaar inderdaad steunen en het verleden achter ons laten. Ik hoop zelfs dat een van de familie of de hele familie misschien wel bij het planten van de boom voor Ko aanwezig kan zijn. En nu ga ik even mijn tranen drogen. Ko zou trots op ons zijn.
Wij zouden daar heel graag bij willen zijn als het mogelijk voor ons is. Anders zal ik zeer zeker mijn best doen om zelf overkomen.
Dat is fijn. Het is pas in november, dus het duurt nog wel even. Dan is het De plantdag voor de bomen van overleden kankerpatiënten.
He, die wou ik doen, hi hi. Hij ligt net klaar. Ko die met onze koffie aan komt lopen. We logeerden in een hotelletje en het was volgens mij ter gelegenheid van Antony zijn verjaardag dat we daar waren, maar dat weet ik niet meer zeker. Nou, zal ik de mijne maar aan de kant schuiven. Was heerlijk weer, dat weet ik nog wel.
Het hotel was het "Worplesdon Hotel". Jij, Ko en moeder, waren voor een weekendje overgekomen. Zijn toen later nog met ons viertjes ergens in een Pub geweest, Onze kinderen zijn toen met mijn moeder thuis gebleven.
Er staat me iets van bij ja. Aaah, ik weet het al weer. Je moeder durfde niet zo goed meer alleen te vliegen, er was iets met Antoon en toen zijn wij meegegaan. Was voor de eerste keer voor mij dat ik in die omgeving was. Was een leuk weekend.
Onze moeder, Ko, Ronnie, Annemiek, Antony in Amstelveen. Na het avond eten nog even bijbabbelen.
Oom en neef tijdens een babbelsessie. Leuke foto Annemiek
Antony en Ko -- Amstelveen. De twee mannetjes diep in gesprek. Antony vond Ko een hele lieve oom.
Ronnie, Antony en Ko.-- Thuis bij onze moeder in Amstelveen. Antony had veel bewondering voor Ko zijn horloge.
Ik heb gewoon moeite om Antony te herkennen. Hij bewonderde blijkbaar het horloge wat Ko had gekregen van mij. Het horloge is er nog en als hij het wil hebben, kan hij het zo krijgen. Heeft hij toch nog een aandenken van oom Ko.
Dat is ontzettend lief van je Mieke. Dit net aan Antony verteld en hij is ontzettend ontroerd dat je het horloge aan hem wil geven. Hij zou dat heel graag willen aannemen als een aandenken van zijn oom Ko. Dank je wel.
Nou schiet ik vol. Eindelijk Ko zijn horloge op de juiste plaats aan de juiste man. Hij gaat op de post Annemiek en wel volgende week, met een tributekaartje van Ko, als je die nog wilt hebben, tenminste.
Dank je wel Mieke, Antony is ontzettend blij en dankbaar dat je dit voor hem doet. En wij zouden het heel fijn vinden om een tributekaartje te mogen ontvangen.
Dat doe ik dan in het pakketje. Niet schrikken dus he?
Annemiek en Anne-Mieke in Engeland. En de kleren die we aanhadden, de kleuren dan waren stom toevallig. Eén van de weinige keren dat we op pad konden, weet je nog Annemiek?
Mieke en Annemiek.- Dames in rood Deze foto was gemaakt op "Newlands Corner" in Engeland. Het begon een beetje te regenen op het einde van de wandeling.
Overkomst van Annemiek, Ronnie en Antony in Amstelveen.( 2005-2006?) Een gezellige en zeer warme avond in de zomer. Annemiek, onze moeder, Ko, Antony, Ronnie en Mieke.
Wat ontzettend leuk. Maar wie is die man naast Ko? Toch niet Antony? Ik heb een nieuwe leesbril aangevraagd, maar die is nog niet klaar, maar wat een leuke foto. Dank je wel.
Joep, te vroeg met mijn opmerking. Wel Antony? Ongelooflijk.
Prachtig toch, Ko in Versailles. Zo'n mooie tijd krijg ik nooit meer.
Het enorme terras van een hotel in Normandië. Maar prachtig weer was het wel.
Onze eerste reis samen naar Londen, gekregen omdat hij voor Inter Access ging werken. Hij droeg dit t-shirt omdat onze koffers wat verder doorreisden, namelijk naar Portugal. Als het goed is heb ik dit t-shirt nog.
Ko in een bijzonder karakteristieke houding van hem. Toen waren we bij Annemiek, maar voor welke gelegenheid weet ik niet meer.
Hi hi, zo te zien krijgt Ko iets lekkers om te drinken. Kerstmis bij Margaret.
Drumfeest bij Annemiek. Danny kon goed drummen, en Ko wou het ook wel eens proberen.
Echt 1 van mijn favoriete foto's van Ko. Toen waren we in Luxemburg.
Nog steeds in Luxemburg met een italiaans treintje, Ja, ja, Ko houdt de vlag goed vast.
Ko als bouwvakker in Fivelingo 11 te Utrecht. Ons eerste huis waar we echt gingen samenwonen. Wat een haarbos had hij toen nog he?
Grinnik, nog steeds Kerstmis bij Margaret,
My name is Bond, Ko Bond, shaken not stirred, please.......
You can shed tears that he is gone
Or you can smile because he has lived
You can close your eyes and pray he will come back
Or you can open your eyes and see all that he has left
Your heart can be empty because you can't see him
Or you can be full of the love that you shared
You can turn your back on tomorrow and live yesterday
Or you can be happy for tomorrow because of yesterday
You can remember him and only that he is gone
Or you can cherish his memory and let it live on
You can cry and close your mind, be empty and turn your back
Or you can do what he would want: smile, open your eyes, love and go on
Written 1981- David Harkins.
Ko your smile will always live on,
Annemiek
Ko in een doldwaze stemming op oudjaarsavond
Ko, mijn nichtje Ilonka en ik toen we bij Siep op bezoek waren.
Kerstdiner bij een stel vrienden. Ko mocht het toetje maken en dat werden geflambeerde cr1epes de suzette
Ko en ik op een kerstfeest bij Margaret.
Kerstbrunch bij mijn favoriete mannen: Ko, Robbert en Har. Robbert was al aangekleed voor een feest ergens anders.
Twee volslagen malloten, te weten Robert en Ko en Har die even niet wist wat hij er mee aan moest. Rober was al aardig onder invloed. Helaas is deze fantastische vriend aan aids overleden.
Mieke
15 years agoDeze foto is genomen in Spa bij een 8-gangen diner. Ik had hem regelrecht ontvoerd, en het was zijn verjaardagscadeau. Hij wist echt van niks, hi hi. Dat waren nu de leuke dingen van ons leven samen.